Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2006

Πόσο ευνούχοι γίναμε!...



Πόσο καραγκιόζης είναι αυτός ο πατέρας που του σκοτώσανε τα δυο παιδιά –αδιαφόρου λόγου- και δεν πρόλαβε να πάει να καθαρίσει τους δολοφόνους!

Προφανώς γνώριζε πριν από την αστυνομία, ποιοί του σκότωσαν τα παιδιά!

Προφανώς είχε το περιθώριο να τιμωρήσει τους αίτιους της καταστροφής της ζωής (του)!

Προφανώς είναι κότα! Προφανώς είμαι εξοργισμένη, εκτός από το ίδιο το γεγονός, είμαι εξοργισμένη με τους συγγενείς των θυμάτων που ΠΡΟΦΑΝΩΣ γνώριζαν τους αίτιους και λουφάξανε μέχρι να γίνει η δίκη, να πάνε τότε στις κάμερες και να χτυπιόνται, να τους απωθεί η αστυνομία, να καταριούνται και να γεμίσουν σελίδες, παράθυρα και οθόνες!

Κυνική? Ναι!

Πώς να καταλάβω ότι αυτοί οι συγγενείς των 5 (ολογράφως: πέντε) ΝΕΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, μίλαγαν λες και πρόκειται για διαζύγιο, μη θίξουμε, μη πούμε!

Άντε χαθείτε κότες!

Έπρεπε να καθαρίσετε τους δολοφόνους! Τι φοβηθήκατε; Αίμα δεν έχετε μέσα σας; Στην αναπαράσταση ή στη δίκη, εσάς θα φτύσω!

Κότες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: